Η Κυβέρνηση έφερε στη διαβούλευση το περιβόητο νομοσχέδιο για την νομιμοποίηση της 13ωρης εργασίας. Ουσιαστικά με αυτό το νομοσχέδιο δίνει τη δυνατότητα στους εργοδότες να χρησιμοποιούν τους εργαζόμενους όποτε θέλουν για όσο θέλουν με ότι χρήματα τους βολεύει εναρμονιζόμενοι με τις «βέλτιστες πρακτικές» της Ε.Ε.

Αυξάνει τη δυνατότητα υπερωριακής απασχόλησης των εργαζομένων. Μειώνει το κόστος των ασφαλιστικών εισφορών των εργοδοτών για τις υπερωρίες, που θα ρίξουν έξω τα ασφαλιστικά ταμεία για άλλη μια φορά για τα συμφέροντά τους. Διευρύνει τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας για περίοδο ενός έτους δίνοντας δυνατότητα στους εργοδότες ακόμα και για απλήρωτη υπερωρία.

Η κυβερνητική προπαγάνδα με θράσος επικαλείται ότι η βαρβαρότητα αυτή καλύπτει αιτήματα των ίδιων των εργαζομένων. Παρουσιάζει σαν «ελευθερία» τη βαρβαρότητα να δουλεύει ένας εργαζόμενος από νύχτα σε νύχτα για να ζήσει. Η Κυβέρνηση εκμεταλλεύεται το ότι η σημερινή πραγματικότητα στους χώρους εργασίας είναι μια ζούγκλα και εμφανίζει το νομοσχέδιο – τερατούργημα σαν νομιμοποίηση της ίδιας της πραγματικότητας.

Το νομοσχέδιο αυτό αφορά και το επάγγελμά μας.Οι μουσικοί γνωρίζουμε καλά, ιδιαίτερα μέσα στους καλοκαιρινούς μήνες, τι σημαίνει να πηγαίνεις από πρόβα σε τεστ ήχου, βραδινή συναυλία και οδήγηση μέχρι το πρωί για να προλάβεις την επόμενη επαγγελματική υποχρέωση.

Γνωρίζουμε τι σημαίνει ο κάθε εργοδότης να μην εξασφαλίζει τα προς το ζην μας αλλά να απαιτεί να είμαστε όποια μέρα, όποια ώρα μας χρειάζεται για πρόβα, συναυλία, ηχογράφηση κ.ά. Καταλαβαίνουμε καλά από την πραγματικότητα του επαγγέλματός μας ποιος πληρώνει στο τέλος τη λεγόμενη «διευθέτηση της εργασίας». Ξέρουμε τι σημαίνει να κάνεις 10 απλήρωτες και ανασφάλιστες πρόβες ακόμα και για ένα μήνα και η αμοιβή αυτής της εργασίας να «διευθετείται» στις εμφανίσεις των νυχτερινών κέντρων ή στις καλοκαιρινές συναυλίες, για τον αριθμό των οποίων δε δεσμεύονται ποτέ οι εργοδότες. Γνωρίζουμε τι σημαίνει να αναγκάζεσαι να δουλεύεις σε πολλούς διαφορετικούς εργοδότες σαν μουσικός συναυλιών, ηχογραφήσεις, μαθήματα και πολλές φορές μία πρωινή δουλειά που να εξασφαλίζει μία σταθερή βάση για την επιβίωση.

Αυτή η κατάσταση δεν αποτελεί «ελευθερία επιλογής» αλλά μια βάρβαρη καθημερινότητα που αυξάνει το άγχος, τα νευρολογικά και ψυχολογικά προβλήματα, τη σωματική εξόντωση. Η Κυβέρνηση και στο δικό μας επάγγελμα απαλλάσσει τους εργοδότες από τις ασφαλιστικές εισφορές για χάρη της κερδοφορίας τους. Κάνει τα στραβά μάτια στην ανασφάλιστη πρόβα και στην υποασφάλιση των μουσικών στις καλοκαιρινές συναυλίες.

Όλα αυτά δεν είναι επιλογή μας αλλά μια σκληρή πραγματικότητα για την κάλυψη των αναγκών του μουσικού και μάλιστα στον 21ο αιώνα! Όπως και όλοι οι άλλοι εργαζόμενοι έτσι και ο μουσικός έχει γίνει «ο τελευταίος τροχός της αμάξης». Παρά το ότι το κοινό πληρώνει ένα εισιτήριο για να έρθει σε επαφή με την τέχνη μας, αντιμετωπιζόμαστε σαν να μας κάνουν χάρη οι διάφοροι επιχειρηματίες του χώρου οι οποίοι αμφισβητούν ακόμα και τα νομικά κατοχυρωμένα εργασιακά μας δικαιώματα.

Από αυτή την κατάσταση κανείς δεν μπορεί να βγει μόνος του. Όπλο μας είναι η συλλογική οργάνωση και διεκδίκηση.

Πρέπει να σημάνει συναγερμός απέναντι στο νέο νομοσχέδιο που φέρνει το Υπουργείο Εργασίας. Δεν έχουν στόχο την εναρμόνιση του νομικού πλαισίου με την πραγματικότητα της αγοράς εργασίας. Αντίθετα, επιδιώκουν με αυτό το νομοσχέδιο τη χειροτέρευση ακόμη περισσότερο των εργασιακών συνθηκών και της ίδιας μας της ζωής.

Καλούμε σε απεργιακό ξεσηκωμό. Δουλεύουμε για να ζούμε, δε ζούμε για να δουλεύουμε.

Καλούμε

· Σάββατο 6 Σεπτέμβρη στις 5.30 στην Πλατεία ΧΑΝΘ στη διαδήλωση των Συνδικάτων στη Θεσσαλονίκη

· Δευτέρα 8 Σεπτέμβρη στις 7.30 μ.μ. στο Σύνταγμα στο συλλαλητήριο μαζί με άλλα Εργατικά Συνδικάτα (προσυγκέντρωση 6.30 Πλ. Κάνιγγος)

Υπερασπιζόμαστε τη ζωή μας

Το τελευταίο διάστημα ο Δήμαρχος Αμοργού προσπαθεί να παρουσιάσει σαν τρομοκράτες, παραθεριστές και εργαζόμενους στο νησί που εκφράζουν αλληλεγγύη στον αγώνα του Παλαιστινιακού λαού. Έφτασε στο σημείο να στοχοποιεί εργαζόμενο μουσικό στο νησί ασκώντας απαράδεκτες πιέσεις για να τον υποχρεώσει να εγκαταλείψει το νησί, θυμίζοντας πρακτικές άλλων εποχών. Εισηγείται ακόμα και άσκηση ποινικής δίωξης για παρέμβαση σε πανηγύρι στέλνοντας ως «αποδεικτικό υλικό» μια δημόσια ανάρτηση και αποφασίζει παράσταση του Δήμου για υποστήριξη της κατηγορίας της «διατάραξης κοινής ειρήνης».

Αν ο Δήμαρχος ενδιαφέρεται πραγματικά για την ειρήνη οφείλει να πάρει πρώτα θέση για τη γενοκτονία που διαπράττει το Κράτος του Ισραήλ στην Παλαιστίνη και μετά να ασχοληθεί με διαπληκτισμούς στα πανηγύρια του νησιού. Η στάση του στόχο έχει να τρομοκρατήσει, να δημιουργήσει κοινωνικό αυτοματισμό και διχασμό ανάμεσα στους κατοίκους του νησιού για να ενισχύσει την Κυβερνητική πολιτική στήριξης του Κράτους δολοφόνου.

Στον Ελληνικό λαό και στους κατοίκους του νησιού δεν υπάρχει κανένα δίλημμα απέναντι στη γενοκτονία που διαπράττει το κράτος του Ισραήλ. Μειοψηφία αποτελούν αυτοί που στηρίζουν το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ και την ντροπιαστική για το λαό μας στάση της ελληνικής κυβέρνησης. Με αυτή την μειοψηφία συντάσσεται λόγω και έργω ο Δήμαρχος Αμοργού.

Καλούμε τους συναδέλφους που εργάζονται στην Αμοργό να συμμετέχουν στην κινητοποίηση την Παρασκευή στις 18.00 στο Δημοτικό Συμβούλιο. Να εκφραστεί μαζικά η αλληλεγγύη στον αγώνα του Παλαιστινιακού λαού και να καταδικαστεί η προσπάθεια του Δημάρχου και της Κυβέρνησης απέναντι σε όσους διαμαρτύρονται ενάντια στα εγκλήματα του Κράτους δολοφόνου του Ισραήλ.

Καλούμε το Δήμαρχο να σταματήσει τις απαράδεκτες διώξεις επίσημες και ανεπίσημες σε όσους εκφράζουν δημόσια αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό Λαό. Να σταματήσει επίσης την προσπάθεια δημιουργίας κοινωνικού αυτοματισμού και διχασμού ανάμεσα σε κατοίκους και παραθεριστές του νησιού.

ενημερώνουμε ότι από τη Δευτέρα 28 Ιουλίου έως και την Τετάρτη 27 Αυγούστου, η Γραμματεία του Συλλόγου λόγω καλοκαιρινής άδειας θα παραμείνει κλειστή.
Για να επικοινωνήσετε με το Σύλλογο μπορείτε να στείλετε μήνυμα στο pmu@pmu.gr ή να καλέσετε στο 6973.310691 και 6977.776663
Η Γραμματεία θα λειτουργήσει κανονικά την Πέμπτη 28 Αυγούστου όπως και καθημερινά από τις 10 π.μ. έως τις 5 μ.μ.
Ευχόμαστε καλό καλοκαίρι.

Ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος στηρίζει το ψήφισμα συμπαράστασης προς την
εκπαιδευτικό Έφη Λάζου που καλείται σε απολογία για την πρωτοβουλία της να
μιλήσει στους μαθητές για το συνεχιζόμενο έγκλημα σε βάρος των παιδιών της
Παλαιστίνης μέσω θεατρικής παράστασης.
Πρόκειται για ένα ακόμα επεισόδιο στην προσπάθεια φίμωσης των εργαζόμενων στο δημόσιο που αντιδρούν στην εμπλοκή της χώρας στα βρώμικα σχέδια των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, που καταδικάζουν την στήριξη της χώρας μας στο κράτος δολοφόνο του Ισραήλ και την κυβέρνηση του εγκληματία πολέμου Νετανιάχου.
Ο αυταρχισμός της κυβέρνησης θα πάρει απάντηση από το οργανωμένο εργατικό
κίνημα. Η προσπάθεια να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους αποτελεί ομολογία
φόβου. Με ένταση της οργανωμένης πάλης να κάνουμε τους φόβους τους
πραγματικότητα.
Στηρίζουμε το ψήφισμα συμπαράστασης στην Έφη Λάζου. Τέτοιες πρωτοβουλίες όπως αυτή για την οποία εγκαλείται, πρέπει να πολλαπλασιαστούν παντού.
Αλληλεγγύη στον αγώνα του λαού της Παλαιστίνης.
—————————————-
ΨΗΦΙΣΜΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΣΕΠΕ ΖΑΚΥΝΘΟΥ ΕΦΗ ΛΑΖΟΥ ΓΙΑ
ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ « Η ΑΝΝΑ ΦΡΑΝΚ ΣΥΝΟΜΙΛΕΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ»

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης
Ζακύνθου «Διονύσιος Σολωμός» εκφράζει την πλήρη και αμέριστη συμπαράστασή του προς τη συνάδελφο Έφη Λάζου, θεατρολόγο και πρόεδρο του Συλλόγου μας, η οποία έχει κληθεί σε Ένορκη Διοικητική Εξέταση (ΕΔΕ), με αφορμή το περιεχόμενο της θεατρικής παράστασης: «Η Άννα Φρανκ συνομιλεί με τα Παιδιά της Παλαιστίνης», που παρουσιάστηκε με επιτυχία στις 26 και 27 Ιουνίου 2025 στο Θέατρο του Σαρακινάδου, στο πλαίσιο του Θεατρικού Εργαστηρίου ΦΙΕΡΑ.
Η παράσταση πραγματοποιήθηκε εκτός υπηρεσιακού πλαισίου-με όλες τις απαραίτητες άδειες-, δεν συνδέεται με το δημόσιο σχολείο και συμμετείχαν σε αυτή παιδιά του παιδικού και εφηβικού τμήματος του εργαστηρίου. Το περιεχόμενο ήταν προσαρμοσμένο στις παιδαγωγικές αρχές και στα πανανθρώπινα ιδανικά της ειρήνης, της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς και η θεατρική πράξη ήταν μια αυθεντική καλλιτεχνική και παιδαγωγική πρωτοβουλία που δημιουργήθηκε με υψηλό αίσθημα παιδαγωγικής ευθύνης, με σκοπό την
ευαισθητοποίηση των παιδιών και του κοινού γύρω από τη βία, τον παραλογισμό του πολέμου και τις καταπατήσεις των δικαιωμάτων των παιδιών παγκοσμίως.
Το γεγονός ότι η συνάδελφος στοχοποιείται και υπόκειται σε πειθαρχικό έλεγχο λόγω της καλλιτεχνικής αναφοράς στο δράμα των παιδιών της Παλαιστίνης, αποτελεί σαφή προσπάθεια λογοκρισίας και ποινικοποίησης της τέχνης και της παιδαγωγικής ελευθερίας, γενικότερα δε της ελευθερίας του λόγου. Η δίωξη της Έφης Λάζου είναι καθαρά πολιτική και στοχοποιείται, γιατί μέσα από το έργο διδάσκει τις αξίες της ειρήνης, της ελευθερίας, της
εναντίωσης στο άδικο και την καταπίεση. Όπως στοχοποιήθηκε η Ελευθερία Παλαιστίδου, γιατί, στα πλαίσια της διεθνούς ημέρας ειρήνης, έφτιαξε με τις/τους μαθήτριες/τές της, μια εικαστική δημιουργία, που, ανάμεσα στα άλλα, έγραφε Λευτεριά στην Παλαιστίνη. Είτε εντός είτε εκτός δημόσιας υπηρεσίας, αποδεικνύεται, ότι η οποιαδήποτε αναφορά εκπαιδευτικού στη
χώρα μας στο δράμα του Παλαιστινιακού λαού, οδηγεί σε πειθαρχική δίωξη.
Όταν διεθνείς οργανισμοί, όπως ο ΟΗΕ, η UNICEF και η Διεθνής Αμνηστία καταγγέλλουν μαζικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ανθρωπιστική καταστροφή στη Γάζα, η κλήση σε απολογία μιας εκπαιδευτικού, επειδή πραγματεύεται το θέμα αυτό μέσα από την Τέχνη είναι βαθιά αντιδημοκρατική και αναχρονιστική.
Σύμφωνα με δήλωση της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (2024):«Η
κατάσταση στη Γάζα αποτελεί ανθρωπιστικό εφιάλτη, με επιθέσεις κατά αμάχων
–συμπεριλαμβανομένων παιδιών– που συνιστούν πιθανόν εγκλήματα πολέμου. Το Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο επιτάσσει την προστασία των αμάχων και, ιδίως, των παιδιών. Οι παραβάσεις αυτές δεν μπορούν να αγνοηθούν.»
Η συγκεκριμένη παράσταση δέχτηκε αρχικά απαράδεκτες, στοχοποιημένες και συκοφαντικές επιθέσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στη συνέχεια η Δ/νση ΠΕ Ζακύνθου προχώρησε στην κλήση της συναδέλφου σε ΕΔΕ, χωρίς καμία παιδαγωγική ή νομική βάση. Γι’ αυτό άλλωστε, ακόμα και στην κλήση της για απολογία, δεν αναφέρεται πουθενά συγκεκριμένα το πειθαρχικό παράπτωμα για το οποίο κατηγορείται. Η ενέργεια αυτή ανοίγει ένα πολύ επικίνδυνο
δρόμο λογοκρισίας και ελέγχου της ελεύθερης σκέψης και δράσης των εκπαιδευτικών, εντός και εκτός υπηρεσίας, που θυμίζει άλλες εποχές.
Το έργο της προέδρου μας ως θεατροπαιδαγωγού είναι ευρέως αναγνωρισμένο στο νησί μας, και χαρακτηρίζεται από συνεπή, υπεύθυνη και βαθιά παιδαγωγική προσφορά στην ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας των παιδιών και στην πολιτιστική εξέλιξη του τόπου.
Ως Διοικητικό Συμβούλιο:
 Καταγγέλλουμε την αναιτιολόγητη κλήση σε Ε.Δ.Ε της συναδέλφου.
 Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι δεν έχει διαπράξει κανένα πειθαρχικό παράπτωμα.
Αντίθετα η συνάδελφός μας τιμά με τη δράση της τον τίτλο του εκπαιδευτικού.
 Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα κάθε εκπαιδευτικού να εκφράζεται ελεύθερα μέσω της Τέχνης και του Πολιτισμού.
 Απαιτούμε την άμεση ανάκληση της ΕΔΕ και την πλήρη προστασία της συναδέλφου από κάθε μορφή στοχοποίησης.
Οποιαδήποτε προσπάθεια λογοκρισίας και ποινικοποίησης της τέχνης και της ελευθερίας του λόγου, πλήττει όχι μόνο τον παιδαγωγικό ρόλο του εκπαιδευτικού, αλλά και τις ίδιες τις θεμελιώδεις αρχές της δημοκρατίας που προστατεύονται από το Σύνταγμα της Ελλάδας.
ΚΑΛΟΥΜΕ:
 Την Ένωση Συλλόγων Γονέων Μαθητών Ζακύνθου, τους γονείς των παιδιών που
συμμετείχαν ή παρακολούθησαν την παράσταση, και ολόκληρη τη ζακυνθινή κοινωνία να σταθεί ενεργά στο πλευρό της συναδέλφου και των παιδιών, προασπίζοντας αναφαίρετα συνταγματικά μας δικαιώματα.
 Όλους τους καλλιτέχνες, τα πολιτιστικά σωματεία και τα θεατρικά σχήματα του νησιού, να υψώσουν φωνή ενάντια στην ποινικοποίηση της Τέχνης και της Ελεύθερης Έκφρασης.
 Όλες τις συλλογικότητες των εκπαιδευτικών και των εργαζομένων, Συλλόγους
Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης να εκφράσουν έμπρακτη
αλληλεγγύη και να υπερασπιστούν το δικαίωμα στην ελεύθερη παιδαγωγική και
καλλιτεχνική δημιουργία, στην αλληλεγγύη των λαών και στην προάσπιση των
ανθρωπιστικών αξιών της ζωής, της ελευθερίας, της ειρήνης.
 Τη ΔΟΕ, την ΑΔΕΔΥ, τον ΠΕΣΥΘ, την ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ, την
ΕΤΑΙΡΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ και κάθε συνδικάτο, καλλιτεχνικό
και εκπαιδευτικό φορέα να πάρει θέση.

Ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος καταδικάζει τον αυταρχισμό του Υπουργείου
Πολιτισμού σε βάρος συνδικαλιστών και άλλων εργαζόμενων που διεκδικούν τα
δικαιώματα των εργαζόμενων, που αντιδρούν στην διοργάνωση ξεναγήσεων για τους εκπροσώπους της δολοφονικής μηχανής του ΝΑΤΟ.
Συγκεκριμένα παραπέμπεται στο Πειθαρχικό Συμβούλιο με την απειλή της αργίας-απόλυσης ο Σταύρος Μπάζας, εργαζόμενος στην Εφορία Αρχαιοτήτων
Αλεξανδρούπολης επειδή μαζί με άλλους εργαζόμενους εκφράστηκε δημόσια ενάντια στην παρουσία Νατοϊκών στρατιωτικών στον χώρο του Αρχαιολογικού Μουσείου Αλεξανδρούπολης. Είναι επίσης χαρακτηριστικό πως διώκεται ως «υποκινητής» σε μια δράση που αποφασίστηκε και υλοποιήθηκε συλλογικά από τους εργαζόμενους του Μουσείου, καθώς και της ανακοίνωσης με τίτλο «Οι Νατοϊκοί είναι ανεπιθύμητοι στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αλεξανδρούπολης» ενώ ως πρόσθετο επιβαρυντικό στοιχείο αναφέρεται η άρνηση του να αποκαλύψει τον συντάκτη της ανακοίνωσης.
Το ιστορικό της υπόθεσης : το περασμένο καλοκαίρι εργαζόμενοι στο Αρχαιολογικό Μουσείο και στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Έβρου εξέφρασαν την αντίθεσή τους στην απόφαση να ανοίξει το Αρχαιολογικό Μουσείο Αλεξανδρούπολης σε ώρα που ήταν κανονικά κλειστό, προκειμένου να το επισκεφτούν δωρεάν οι Νατοϊκοί που βρίσκονταν στην πόλη, όταν κάποιος άλλος πολίτης, για να επισκεφτεί το Μουσείο πρέπει να πληρώσει εισιτήριο εισόδου. Ανέδειξαν ακόμα την προκλητική στάση του Υπουργείου, που έδωσε την άδεια να ανοίξει το Μουσείο για την ειδική περίσταση, ενώ δεν φροντίζει να υπάρχει το απαιτούμενο προσωπικό για να υπάρχει η δυνατότητα λειτουργίας και τα απογεύματα, που θα εξυπηρετούσε συνολικά τους πολίτες, και ζητούσε να εργαστούν συμβασιούχοι που ήταν δύο μήνες απλήρωτοι.
Οι εργαζόμενοι απαιτούσαν επαρκή στελέχωση των Μουσείων και των αρχαιολογικών χώρων του Έβρου, ώστε να είναι προσβάσιμα σε κάθε πολίτη, Έλληνα ή ξένο, που θέλει να τα γνωρίσει. Κατήγγειλαν τη μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε Νατοϊκό ορμητήριο, των εκθεμάτων του Αρχαιολογικού Μουσείου Αλεξανδρούπολης σε «ντεκόρ» για την επίσκεψη Νατοϊκών μακελάρηδων, και δήλωναν ότι οι συγκεκριμένοι «επισκέπτες» «είναι ανεπιθύμητοι».
Σύμφωνα με πληροφορίες, η ΕΔΕ που διατάχθηκε και διενεργήθηκε επιβεβαιώνει τις καταγγελίες των εργαζομένων, αφού παραδέχεται ότι το Μουσείο δεν λειτουργεί απόγευμα, παρά μόνο για ειδικές περιπτώσεις και κατόπιν συνεννόησης, είτε με την εθελοντική συμμετοχή των εργαζομένων είτε με συμφωνία υπερωριακής απασχόλησης. Επιβεβαιώνει και την καθυστέρηση στις πληρωμές, την οποία παρουσιάζει ως κανονικότητα για τους πρώτους μήνες απασχόλησης των συμβασιούχων.
Τελικά, ο αρχαιολόγος παραπέμπεται στο Πειθαρχικό Συμβούλιο του ΥΠΠΟ με τα
πειθαρχικά παραπτώματα της άρνησης μαρτυρίας, της ανάρμοστης συμπεριφοράς
εντός και εκτός υπηρεσίας, της παραβίασης της υποχρέωσης εχεμύθειας και της
κακόβουλης άσκησης κριτικής των πράξεων της προϊσταμένης αρχής.
Όλα αυτά επειδή αρνήθηκε να απαντήσει σε ερωτήματα σχετικά με το ποιος ήταν ο συντάκτης της ανακοίνωσης, ποιοι εργαζόμενοι την υπέγραψαν, αν η συνέλευση έγινε μέσα σε χώρους της υπηρεσίας, για τη συγκέντρωση υπογραφών στους χώρους εργασίας. Επίσης επειδή τόσο με την ανακοίνωση όσο και σε ραδιοφωνική συνέντευξή του, τόλμησε να ασκήσει κριτική στην προϊσταμένη αρχή.
Μάλιστα γίνεται λόγος και για προσβολή του Υπουργείου Πολιτισμού, επειδή
ματαιώθηκε η προγραμματισμένη επίσκεψη των Νατοϊκών μακελάρηδων.
Τέλος, παραπέμπεται επειδή γνωστοποίησε το περιεχόμενο της κλήσης του ως
μάρτυρα σε ΕΔΕ.
Σε μια παράλληλη εξέλιξη, σε γραπτή απολογία καλούνται η Πρόεδρος του
Πανελλήνιου Σωματείου Έκτακτου Προσωπικού Υπουργείου Πολιτισμού, Νίκη
Δημητρίου και ακόμα μια εργαζόμενη γιατί επιχείρησαν να συνομιλήσουν με την
Υπουργό Πολιτισμού κατά την επίσκεψή της στον χώρο που δουλεύουν οι
συγκεκριμένες εργαζόμενες, προκειμένου να της μεταφέρουν τα πάγια αιτήματα των εργαζόμενων (μονιμοποιήσεις, απλήρωτη εργασία, έλλειψη μέτρων προστασίας). Από την πλευρά της Προϊσταμένης Αρχής της Διεύθυνσης Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Νεότερων Μνημείων (ΔΣΑΝΜ) έγινε προσπάθεια να τις απομακρύνουν από τον χώρο λέγοντάς τους πως δεν έχουν δουλειά εκεί (στον χώρο εργασίας τους!) και στην συνέχεια τους επιδόθηκε κλήση σε απολογία.
Και στα δυο περιστατικά φαίνεται ξεκάθαρα η προσπάθεια του Υπουργείου
Πολιτισμού και συνολικά της κυβέρνησης να επιβληθεί σιωπητήριο στις δίκαιες
διεκδικήσεις των εργαζόμενων. Ταυτόχρονα αναδεικνύουν και το πραγματικό
περιεχόμενο του νέου Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα τον οποίο η κυβέρνηση
παρουσιάζει ως εργαλείο για την αντιμετώπιση των «τεμπέληδων» και «αργόμισθων» υπαλλήλων. Η προσπάθεια να φοβίσουν με ένταση του αυταρχισμού και της καταστολής, με τις κλήσεις σε απολογία και τις απειλές για απόλυση μαρτυρούν τον φόβο της Κυβέρνησης. Έχει αποδειχθεί και θα αποδειχθεί ξανά πως το δίκιο των εργαζόμενων είναι ισχυρότερο από οποιαδήποτε προσπάθεια καταστολής. Τα ρυάκια των διεκδικήσεων θα συναντηθούν σε ένα ορμητικό ποτάμι που θα παρασύρει όλα τα εμπόδια και θα ανατρέψει την αντιλαϊκή πολιτική και όσους την υπηρετούν.
Ενώνουμε την φωνή μας με δεκάδες φορείς και σωματεία που διεκδικούν :

Άμεση παύση των πειθαρχικών διώξεων σε βάρος των εργαζόμενων.

Να σταματήσει κάθε απόπειρα παρεμπόδισης της συνδικαλιστικής δράσης.

Να ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματα των εργαζόμενων όπως αυτά
διατυπώνονται από τα Σωματεία τους.

Οι ΝΑΤΟϊκοί είναι ανεπιθύμητοι για τον ελληνικό λαό. Η παρουσία τους λερώνει την χώρα μας και τον λαό της με ευθύνη της κυβέρνησης και των κομμάτων που τους ανέχονται και τους λιβανίζουν.